تعهد نامه

مجله پژوهش در بهداشت محیط

شماره جاری

بر اساس شماره‌های نشریه

بر اساس نویسندگان

بر اساس موضوعات

نمایه نویسندگان

نمایه کلیدواژه ها

درباره نشریه

اهداف و چشم انداز

اعضای هیات تحریریه

اصول اخلاقی انتشار مقاله

بانک ها و نمایه نامه ها

پیوندهای مفید

پرسش‌های متداول

فرایند پذیرش مقالات

اخبار و اعلانات

Editorial Policy

Advertising Policy

ارزیابی اثرات بهداشتی ناشی از PM2.5 در هوای شهر کرج 1391-1394

نوع مقاله : مقالات پژوهشی

نویسندگان

1 گروه بهداشت محیط، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی اهواز، اهواز، ایران

2 گروه بهداشت محیط، دانشگاه علوم پزشکی اهواز، دانشگاه علوم پزشکی اهواز، اهواز، ایران

3 گروه اپیدمیولوژی و آمار زیستی، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز، اهواز، ایران

چکیده

چکیده
زمینه و هدف:هوای کاملاً تمیز در طبیعت وجود ندارد. میزان مشخصی از ذرات شامل گردوغبار، خاک، دوده، دود و قطرات آب در هوا وجود دارد. شواهد موجود، نشانگر افزایش غلظت ذرات و اثرات بهداشتی منتسب به آن­ها در کشورهای در حال توسعه می­باشد. مطالعه حاضر با هدف تعیین تعداد موارد بیماری قلبی- عروقی، تنفسی و کل مرگ منتسب به  PM2.5در شهر کرج طی سال­های 94-1391 انجام شد.
مواد و روش‌ها: ارزیابی اثرات بهداشتی PM2.5در هوای شهر کرج طی 4 سال با بکارگیری نرم‌افزار ایرکیو پلاس انجام شد. داده­های آلودگی هوا از سازمان حفاظت محیط زیست این شهر اخذ گردید. جهت اعتبارسنجی، معیارهای سازمان جهانی بهداشت استفاده شد. در نهایت، داده­های پردازش شده توسط نرم‌افزار اکسل به مدل داده شد.
یافته‌ها: میانگین غلظت سالیانه PM2.5هوای شهر کرج طی سال­های مطالعه بیشتر از رهنمود­های سازمان جهانی بهداشت (10 میکرو گرم بر متر مکعب) بود. غلظت آلاینده PM2.5طی مطالعه کاهش یافته است، ولی افزایشی ناگهانی غلظت آن، در سال 1394 مشهود بود. به‌علاوه، بالاترین جزء منتسب در سال 1391 (59/04% برای اثرات ناشی از مواجهه بلندمدت و5/86% برای کوتاه‌مدت) برآورد شد. مواجهه با PM2.5، به‌ترتیب منجر به 275 و 60 مرگ به دلیل اثرات ناشی از مواجهه بلندمدت و کوتاه‌مدت در سال 1391 شده بود که بسیار بالا بود.
نتیجه‌گیری: با توجه به اثرات بهداشتی منتسب به PM2.5 در هوای شهر کرج، اهمیت مدیریت کنترل آلودگی هوا در این کلان‌شهر بیش از پیش مشخص می­گردد.
نوع مقاله: مقاله پژوهشی
کلید واژه‌ها:آلودگی هوا، مدل‌سازی ایرکیو پلاس، PM2.5

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

Health Impact Assessment of the Ambient PM2.5 Concentration in Karaj, Iran, during 2012-2015

نویسندگان [English]

  • Vafa Hamid 1
  • Gholamreza Goudarzi 2
  • Abdolkazem Neisi 2
  • Maryam Dastoorpoor 3

1 Department of Environmental Health Engineering, School of Public Health, Ahvaz Jundishapur University of Medical Sciences, Ahvaz, Iran

2 Department of Environmental Health Engineering, Ahvaz Jundishapur University of Medical Sciences, Ahvaz, Iran

3 Department of Epidemiology and Biostatistics, Faculty of Public Health, Ahvaz Jundishapur University of Medical Sciences, Ahvaz, Iran

چکیده [English]

Background: Perfectly clean air cannot be found in nature. It contains a certain abundance of particles, including dust, dirt, soot, smoke, and liquid droplets. Mounting evidence indicates increase in particle concentrations and health effects attributed to them in developing countries.
In this work, we focused on the determination of number of cardiovascular, respiratory diseases and total death associated with PM2.5 in Karaj city during 2012 to 2015.
Material and Methods: The health effects of PM2.5 concentrations in ambient air of Karaj was determined using AirQ+ software. Air pollution data was obtained from the Department of Environmental Protection of this city. To validate the data, WHO criterion was performed. After all, data processed by Excel was given to the model.
Results: The annual average PM2.5 concentrations in ambient air of this city during the study was higher than WHO health protective guideline (10 µg m–3). The concentration of pollutant has been reduced during the study period but there is a sudden increase in 2015. In addition, the most attributable proportion was estimated in Karaj in 2012 (59.04% for long-term and 5.86 for short-term effects). PM2.5 exposure has caused 275 and 60 natural deaths due to long-term and short-term exposure in 2012 which is unexpected.
Conclusion: Regarding the health effects of PM2.5 in ambient air of Karaj city, the importance of controlling air pollution in this metropolis is becoming increasingly evident.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Air pollution
  • PM2.5
  • AirQ+ modeling
مراجع
1.         Khwaja, H.A., et al., Effect of air pollution on daily morbidity in Karachi, Pakistan. Journal of Local and Global Health Science, 2013; 3.
 
2.         Ardakani, S., et al., Quality assessment of air in Tehran in 2003. J Sci Tech Ecol, 2005; 4: 33-6.
 
3.         Lin, H., et al., Gaseous air pollution and acute myocardial infarction mortality in Hong Kong: A time-stratified case-crossover study. Atmospheric environment, 2013; 76: 68-73.
 
4.         Lu, F., et al., Systematic review and meta-analysis of the adverse health effects of ambient PM2. 5 and PM10 pollution in the Chinese population. Environmental research, 2015; 136: 196-204.
 
5.         Pope III, C.A., et al., Lung cancer, cardiopulmonary mortality, and long-term exposure to fine particulate air pollution. Jama, 2002; 287(9): 1132-1141.
 
6.         Beelen, R., et al., Effects of long-term exposure to air pollution on natural-cause mortality: an analysis of 22 European cohorts within the multicentre ESCAPE project. The Lancet, 2014; 383(9919): 785-795.
 
7.         Daryanoosh, M., et al., Risk of morbidity attributed to ambient PM10 in the western cities of Iran. Toxin Reviews, 2017; 1-6.
 
8.         Vahedian, M., et al., Ambient air pollution and daily hospital admissions for cardiovascular diseases in Arak, Iran. ARYA Atherosclerosis, 2017; 13(3): 117-134.
 
9.         Hadei, M., et al., Estimation of Gender-Specific Lung Cancer Deaths due to Exposure to PM2.5 in 10 Cities of Iran During 2013 - 2016: A Modeling Approach. Int J Cancer Manag, 2017; 10(8): e10235.
 
10.       Aziz, A. and I.U. Bajwa, Minimizing human health effects of urban air pollution through quantification and control of motor vehicular carbon monoxide (CO) in Lahore. Environmental monitoring and assessment, 2007; 135(1-3): 459-464.
 
11.       Firculescu, A.-C. and D.S. Tudose. Low-cost air quality system for urban area monitoring. in Control Systems and Computer Science (CSCS), 2015 20th International Conference on. 2015; IEEE.
 
12.       Curtis, L., et al., Adverse health effects of outdoor air pollutants. Environment international, 2006; 32(6): 815-830.
 
13.       Halek, F., Vertical Profile of Particulate Matter Concentrations in Indoor Air (Case Study: Karaj, Iran). Particulate Science and Technology, 2015. 33(6); p. 617-620.
 
14.       Milojevic, A., et al., Short-term effects of air pollution on a range of cardiovascular events in England and Wales: case-crossover analysis of the MINAP database, hospital admissions and mortality. Heart, 2014; heartjnl-2013-304963.
 
15.       Gholampour, A., et al., Investigation of the ambient particulate matter concentration changes and assessing its health impacts in Tabriz. Iranian Journal of Health and Environment, 2015; 7(4): 541-556.
 
16.       Shaeri, A. and A. Rahmati, Human’s environmental laws, regulations, criteria and standards. Department of Environment (DOE), Tehran, Iran: Hak Publishing Co; 2012.
 
17.       Organization, W.H., WHO Air quality guidelines for particulate matter, ozone, nitrogen dioxide and sulfur dioxide: global update 2005: summary of risk assessment, in WHO Air quality guidelines for particulate matter, ozone, nitrogen dioxide and sulfur dioxide: global update 2005: summary of risk assessment; 2006, World Health Organization.
 
18.       Shahbazi, H., Taghvaee, S, Hosseini, V, Afshin H., A GIS based emission inventory development for Tehran. Urban Climate, 2016. 17: p. 216-229.
19.       Halek, F., et al., Estimation of urban suspended particulate air pollution concentration; 2010.
 
20.       Moeinaddini, M., g. g, and g. g, Spatial modelling of air pollutants emission from mobile sources in Karaj metropolis. Journal of Natural Environment, 2017. 70(4): p. 935-947.
21.       Sohrabinia, M.a.K., A. M., Application of satellite data and GIS in studying air pollutants in Tehran. Habitat Int., 2007; 31: 268-275.
 
22.       Mohammad Naser, H., K. Mohsen, and K. Ali, Investigating the environmental effects of suspended particles and dust (aerosols) in the air, in The 14th Iranian Geophysical Conference; 2010.
 
23.       Miri, M., et al., Mortality and morbidity due to exposure to outdoor air pollution in Mashhad metropolis, Iran. The AirQ model approach. Environmental research, 2016; 151: 451-457.
24.       Rahimi, M., et al., Investigating the Air Pollution of Sanandaj with emphasis on temporal variation of PM10 concentration. Urban Ecology Research, 2015; 6(11): 99-116.
 
25.       Dargahi, A., et al., Studying Air Quality Changes in Tabriz in Terms of PM10 Pollutant Density Using AQI Index and its Relation with Drop of Water Level in Uremia Lake during 2008-2011. Journal of Environmental Science and Technology, 2016; 18(3): 55-62.
 
26.       Gong, D.Y., et al., Weekly cycle of aerosol‐meteorology interaction over China. Journal of Geophysical Research: Atmospheres, 2007; 112(D22).
 
27.       Huang, W., et al., Characterizing spatial distribution and temporal variation of PM10 and PM2. 5 mass concentrations in an urban area of Southwest China. Atmospheric Pollution Research, 2015; 6(5): 842-848.
 
28.       Gietl, J.K. and O. Klemm, Analysis of traffic and meteorology on airborne particulate matter in Münster, Northwest Germany. Journal of the Air & Waste Management Association, 2009; 59(7): 809-818.
 
29.       Kulshrestha, A., et al., Metal concentration of PM2. 5 and PM10 particles and seasonal variations in urban and rural environment of Agra, India. Science of the Total Environment, 2009; 407(24): 6196-6204.
 
30.       Zeng, Q., et al., Research on the relationship between atmospheric inhalable particulate matter and cardiovascular diseases burden in Tianjin. Zhonghua xin xue guan bing za zhi, 2018; 46(1): 50-55.
 
31.       Guo, C., et al., Effect of long-term exposure to fine particulate matter on lung function decline and risk of chronic obstructive pulmonary disease in Taiwan: a longitudinal, cohort study. The Lancet Planetary Health, 2018; 2(3): e114-e125.
 
 
 
 
 
مجله پژوهش در بهداشت محیط
دوره 5، شماره 1 - شماره پیاپی 17
اردیبهشت 1398
صفحه 65-76
فایل ها
هم رسانی
ارجاع به این مقاله
آمار