سمیرا عبدالرحیمی؛ علی اکبر صفری
چکیده
زمینه و هدف: جایگاههای خاکسپاری پسماندهای شهری و بیمارستانی که دارای آلودگیهای گوناگون بویژه دارویی هستند، زیستگاه شایستهای را برای باکتریهای پایدار در برابر آلایندهها فراهم میکنند و بنابراین نخش ویژهای در ترابری ژنهای پایداری دارند. از اینرو، فراوانی ریزجانداران و پایداری پادزیستی باکتریها در نمونههای خاک و شیرابه ...
بیشتر
زمینه و هدف: جایگاههای خاکسپاری پسماندهای شهری و بیمارستانی که دارای آلودگیهای گوناگون بویژه دارویی هستند، زیستگاه شایستهای را برای باکتریهای پایدار در برابر آلایندهها فراهم میکنند و بنابراین نخش ویژهای در ترابری ژنهای پایداری دارند. از اینرو، فراوانی ریزجانداران و پایداری پادزیستی باکتریها در نمونههای خاک و شیرابه جایگاههای خاکسپاری پسماند شهری و بیمارستانی شهر همدان بررسی گردید. مواد و روشها: ویژگیهای خاک و شیرابه و همچنین فراوانی ریزجانداران آنها شمارش و آزمون گردید. همچنین درسد باکتری-های پایدار در برابر ده پادزیست پرکاربرد آمپی سیلین، آموکسی سیلین، سفکسیم، جنتامایسین، استرپتومایسین، تتراسایکلین، داکسی سایکلین، کلرامفنیکل، لینکومایسین و مترونیدازول بررسی شد. افزون بر آن پاسخ باکتریهای دو خاک دستنخورده و خاکچال پسماند نوین شهری به غلظتهای گوناگونی از سه پادزیست آمپیسیلین، جنتامایسین و تتراسایکلین سنجیده شد. یافتهها: بالاترین لگاریتم فراوانی قارچها، اکتینومیستها، سودوموناسها و انتروباکترها بترتیب با اندازه 35/5، 28/5، 13/6 و 98/5 در خاکچال نوین پسماند شهری بدست آمد. درسد باکتریهای پایدار در برابر هر ده پادزیست در نمونههای خاکچال نوین پسماند شهری بیشتر از جایگاههای دیگر و در خاک دستنخورده کمتر از جایگاههای دیگر بود. این یافته در بررسی پاسخ به دوز پادزیستهای آمپی سیلین، جنتامایسین و تتراسایکلین نیز دیده شد و غلظت کشنده این پادزیستها برای باکتریهای خاکچال نوین پسماند شهری به ترتیب 1500، 1000 و 100 ppm بود. ولی برای خاک دستنخورده بسیار کمتر و به ترتیب 10، 18 و 50 ppm بود.نتیجه گیری: روهمرفته، این پژوهش نشان داد که جایگاههای خاکسپاری پسماندهای شهری و بیمارستانی، زیستگاه شایستهای برای باکتریهای پایدار در برابر پادزیستها فراهم میکند که مایه افزایش ترابری ژنهای پایداری در میان باکتریها میشود. از این دیدگاه باکتریهایی که از راه پسماندها به خاک میرسند، میتوانند زیانبارتر هم باشند.
سید مصطفی طباطبائی؛ علی شهیدی
چکیده
چکیده
زمینه و هدف: در منطقه رفسنجان استان کرمان سایتهایی برای محل دفن زباله در نظر گرفته شده است، در حالی که نفوذ شیرابه ناشی از وجود محل دفن برای منابع آب زیرزمینی که تنها منبع اصلی تأمین نیاز آبی این منطقه است، تهدید جدی محسوب میشود. پژوهش حاضر با هدف تعیین روند تغییرات آلودگی ناشی از نفوذ آلایندهها از یک لندفیل فرضی بر اساس ...
بیشتر
چکیده
زمینه و هدف: در منطقه رفسنجان استان کرمان سایتهایی برای محل دفن زباله در نظر گرفته شده است، در حالی که نفوذ شیرابه ناشی از وجود محل دفن برای منابع آب زیرزمینی که تنها منبع اصلی تأمین نیاز آبی این منطقه است، تهدید جدی محسوب میشود. پژوهش حاضر با هدف تعیین روند تغییرات آلودگی ناشی از نفوذ آلایندهها از یک لندفیل فرضی بر اساس شرایط زمینشناسی و هیدروژئولوژیکی دشت رفسنجان برای نشان دادن تأثیر نفوذ شیرابه و انتشار و پخش آلودگی در منابع آب زیرزمینی انجام شد.
مواد و روشها:انتقال آلودگی بر اساس تغییرات غلظت در دو نقطه ابتدایی و انتهایی لندفیل توسط مدل MT3DMS به صورت روزانه و برای مدت 22 سال بررسی گردید. غلظت آلودگی 2 و 4g/L و شدت نفوذ آن 1/5 و 3cm بر روز در نظر گرفته شد.
یافتهها:شیب خط افزایش غلظت در فرآیند انتشار، پخشیدگی با تأخیر در ابتدای لندفیل با غلظت 2 و 4g/L و شدت 1/5cm بر روز به ترتیب در طول 15 و 17 سال روند افزایشی دارد و پس از آن کاهش مییابد. در انتهای لندفیل برای غلظت 2g/L، در 5 سال اول و غلظت 4g/L در 9 سال اول، 90 درصد افزایش غلظت آلودگی اتفاق میافتد و در سالهای بعد روند ثابتی دارد.
نتیجهگیری: در فرآیندهای مختلف انتقال پس از نفوذ آلودگی به آبخوان، غلظت آلودگی در ابتدا کم و به مرور زمان افزایش مییابد و در صورت ثابت بودن غلظت منبع آلاینده و شدت نفوذ ثابت، حداکثر غلظت آلودگی آبخوان در یک مقدار مشخص ثابت میشود و نوع فرآیند انتقال در زمان رسیدن به این مقدار ثابت تأثیر زیادی دارد؛ بهطوریکه در فرآیند انتشار- پخشیدگی به طور متوسط در 5 سال اول این مقدار ثابت میشود و در حالت با تأخیر پس از نزدیک 22 سال به مقدار ثابت میرسد.
کژال کاکایی؛ علیرضا ریاحی بختیاری؛ مهدی غلامعلی فرد
چکیده
زمینه و هدف: نفوذ شیرابه حاصل از دفن پسماندها به داخل زمین و رسیدن آن به سفره های آب زیرزمینی به دلیل وجود آلاینده هایی نظیر هیدروکربن ها، فلزات سنگین و نظایر آن، باعث آلودگی منابع آب و خاک شده که یکی از مهم ترین مخاطرات محیط زیستی است. مطالعه حاضر با هدف ارزیابی ریسک ورود شیرابه حاوی فلزات سنگین ناشی از پسماندهای خطرناک به آب ...
بیشتر
زمینه و هدف: نفوذ شیرابه حاصل از دفن پسماندها به داخل زمین و رسیدن آن به سفره های آب زیرزمینی به دلیل وجود آلاینده هایی نظیر هیدروکربن ها، فلزات سنگین و نظایر آن، باعث آلودگی منابع آب و خاک شده که یکی از مهم ترین مخاطرات محیط زیستی است. مطالعه حاضر با هدف ارزیابی ریسک ورود شیرابه حاوی فلزات سنگین ناشی از پسماندهای خطرناک به آب زیرزمینی در محل دفن پسماند شهر همدان با مدل IWEM انجام شد. مواد و روشها: ابتدا مقدار فلزات سنگین (Cu، Pb، Ni و Cd) در نمونه های ترکیبی شیرابه با استفاده از دستگاه جذب اتمی تعیین شد. سپس با استفاده از مدل IWEM و با آنالیز احتمالات مونت کارلو، ریسک ورود فلزات سنگین از طریق شیرابه به آب زیرزمینی ارزیابی شد. یافتهها: با توجه به نتایج حاصل از مدل IWEM بر اساس ارزیابی سطح دوم که پارامترهای محل دفن پسماند شهر همدان را مورد توجه قرار داد و سپس بر اساس مدل EPACMTP تحلیل صورت گرفت، گزینه ژئوسنتتیک پیشنهاد شد. نتیجهگیری: مناسبترین پوشش برای حفاظت از آب زیرزمینی در محل دفن پسماند شهر همدان که با استفاده از مدل IWEM پیشنهاد شد؛ گزینه پوشش ژئوسنتیک (Composite linear) است و احتمال خطر ناشی از نفوذ شیرابه به آب زیرزمینی زیاد است. بنابراین در زمینه دفن پسماندهای خطرناک اتخاذ تصمیم های مدیریتی سختگیرانه تر نیاز است و باید به دفع این مواد و مدیریت آنها توجه ویژه شود و استفاده از مدل IWEM در تعیین نوع پوشش محل دفن پسماند به منظور جلوگیری از ورود شیرابه به آب زیرزمینی امری ضروری است.
الهه رضایی؛ مهدی صادقی؛ قدرت اله شمس خرم آبادی
چکیده
زمینه و هدف: شیرابه زمینهای دفن پسماند شهری، یکی از مشکلات مهم محیطزیستی است. انعقاد الکتریکی ازجمله روشهایی است که برای تصفیه شیرابه به آن توجه میشود. هدف از این مطالعه، تصفیه پذیری شیرابه محل دفن پسماند به روش الکتروشیمیایی با استفاده از الکترودهای پلاتین و گرافیت در مقیاس آزمایشگاهی بوده است روش کار: در این مطالعه، تجهیزات ...
بیشتر
زمینه و هدف: شیرابه زمینهای دفن پسماند شهری، یکی از مشکلات مهم محیطزیستی است. انعقاد الکتریکی ازجمله روشهایی است که برای تصفیه شیرابه به آن توجه میشود. هدف از این مطالعه، تصفیه پذیری شیرابه محل دفن پسماند به روش الکتروشیمیایی با استفاده از الکترودهای پلاتین و گرافیت در مقیاس آزمایشگاهی بوده است روش کار: در این مطالعه، تجهیزات مربوط به راکتور الکتروشیمیایی شامل الکترودآندصفحهای از جنس پلاتین تجاری و کاتد از جنس گرافیت به کار رفته است. درصد حذف کروم و مواد آلی در گستره شدت جریان الکتریکی، 1،2، 3 و 4 آمپر و زمان واکنش 1، 2، 3، 4، 5، 6، 7 و 8 ساعت تعیین مقدار شد. یافتهها: نتایج این مطالعه نشان داد که افزایش زمان سبب افزایش حذف COD و BOD و کروم میشود؛ همچنین، میزان تجزیهپذیری نیز افزایش مییابد. با افزایش میزان شدت جریان الکتریکی، زمان مورد نیاز برای رسیدن به راندمانهای حذف مشابه کاهش مییابد و با کم شدن میزان شدت جریان الکتریکی، زمان مورد نیاز افزایش مییابد. نتیجهگیری: فرایند الکتروشیمیایی بهعنوان فرایند پیشتصفیه میتواند سبب حذف مواد آلی، فلزات سنگین، کاهش بار آلی و افزایش تجزیهپذیری فاضلاب شود. همچنین، میتواند بهعنوان گزینهای مؤثر برای تصفیه مؤثر فاضلابها، جلوگیری از آلودگی محیطزیست، منابع آب و حفاظت از آنها مدنظر قرار گیرد.