فاطمه سادات ارغوان؛ بهنام باریک بین؛ نگین ناصح؛ حسین علیدادی
چکیده
زمینه و هدف: حذف مواد دارویی از فاضلاب بهدلیل پایداری بالا و اثرات سمّی آنها بر انسان و دیگر موجودات زنده قبل از ورود به محیط زیست ضروری است. نانوکامپوزیتهای سنتز شده به روش سنتز سبز علاوه بر قابلیت تجزیه بالای ترکیبات دارویی، دارای اثرات ضد باکتریایی نیز میباشند، لذا مطالعه حاضر با هدف بررسی اثرات فتوکاتالیستی و ضد باکتریایی ...
بیشتر
زمینه و هدف: حذف مواد دارویی از فاضلاب بهدلیل پایداری بالا و اثرات سمّی آنها بر انسان و دیگر موجودات زنده قبل از ورود به محیط زیست ضروری است. نانوکامپوزیتهای سنتز شده به روش سنتز سبز علاوه بر قابلیت تجزیه بالای ترکیبات دارویی، دارای اثرات ضد باکتریایی نیز میباشند، لذا مطالعه حاضر با هدف بررسی اثرات فتوکاتالیستی و ضد باکتریایی نانوکامپوزیت مغناطیسی سنتز شده به روش سبز انجام شد.مواد و روشها: در این مطالعه تجربی بهمنظور بررسی فعالیت فتوکاتالیستی نانوکامپوزیت سنتز شده، فرآیند فتوکاتالیستی بر روی محلول حاوی تتراسایکلین انجام شد. اثر ضد باکتریایی نانوکامپوزیت نیز بر روی باکتریهای گرم منفی و مثبت به روش رقتسازی در محیط مایع انجام گردید.یافتهها: راندمان تجزیه آنتیبیوتیک تتراسایکلین در شرایط غلظت 10 میلیگرم بر لیتر آلاینده، دوز نانوکامپوزیت 26/0 گرم بر لیتر، pH برابر 7 در مدت زمان 54 دقیقه در برابر لامپ زنون به میزان 95/87% حاصل شد. حداقل غلظت بازدارندگی نانوکامپوزیت سنتز شده برای باکتری گرم مثبت استافیلوکوکوس اورئوس 25/1 میلیگرم بر میلیلیتر و برای باکتریهای اشرشیاکلای و کلبسیلا 5 میلیگرم بر میلیلیتر تعیین شد. حداقل غلظت کشندگی در برابر باکتریهای اشرشیاکلای و استافیلوکوکوس اورئوس 5 میلیگرم بر میلیلیتر مشخص شد.نتیجهگیری: نانوکامپوزیت سنتز شده به روش سبز بر پایه فریت منگنز علاوه بر خاصیت مهارکنندگی و کشندگی باکتریها، توانست بهعنوان کاتالیست مؤثری در تجزیه آنتیبیوتیک تتراسایکلین از محلولهای آبی مورد استفاده قرار گیرد.
صالحه صالح نیا؛ بهنام باریک بین؛ رسول خسروی
چکیده
مقدمه: در سالهای اخیر نگرانی درمورد حضور طیف وسیعی از مواد دارویی از جمله آنتی بوتیکها در محیطهای آبی افزایش یافته است. بهطور معمول این مواد به دلیل ناکارآمدی تکنولوژیهای متداول تصفیه فاضلاب، از مسیرهای مختلفی مانند رواناب کشاورزی، تخلیه مستقیم از تصفیه خانههای فاضلاب شهری، مواد دفعی انسان، دفع مستقیم زائدات پزشکی، صنعت و ...
بیشتر
مقدمه: در سالهای اخیر نگرانی درمورد حضور طیف وسیعی از مواد دارویی از جمله آنتی بوتیکها در محیطهای آبی افزایش یافته است. بهطور معمول این مواد به دلیل ناکارآمدی تکنولوژیهای متداول تصفیه فاضلاب، از مسیرهای مختلفی مانند رواناب کشاورزی، تخلیه مستقیم از تصفیه خانههای فاضلاب شهری، مواد دفعی انسان، دفع مستقیم زائدات پزشکی، صنعت و غیره وارد محیطهای آبی میشوند. بنابراین در تحقیق حاضر کارایی حذف پنیسیلین G، با استفاده از فرآیند الکتروفنتون، از محلولهای آبی، مورد بررسی قرار گرفته است. روش بررسی: تحقیق حاضر در مقیاس آزمایشگاهی در مخزن شیشهای به حجم cc 400 با استفاده از الکترودهای آهنی صورت گرفت.دستگاه مجهز به تنظیمکننده میزان جریان جهت تنظیم سریع متغیر بود. برق ورودی به دستگاه، جریان متناوب شهری میباشد. مخزن با آب سنتزی حاوی پنیسیلین G در غلظتهای mg/L200-50 پر شد. درصد حذف آلاینده در پتانسیلV 26، شدت جریان 6/0-05/0آمپر، مدتزمان min 120-0، pH 12-3 و فاصله بین الکترودها در محدوده cm 4-1 بررسی شد. یافته ها: بر اساس نتایج حاصله میزان حذف پنیسیلین G به پارامترهای مختلف بهرهبرداری از جمله pH ، دانسیتهجریان الکتریکی ، زمان واکنش ، غلظت آنتیبیوتیک و فاصله بین الکترود بستگی دارد. شرایط بهینه بهرهبرداری pH معادل 3، دانسیته جریان الکتریکی برابر A 6/0، زمان واکنش min 20، غلظت آنتی بیوتیک mg/L 50 و فاصله بین الکترود cm1 با میزان غلظت پرواکسیدهیدروژن mmol 25 در فرایند الکتروفنتون حاصل شد. نتیجهگیری: براساس نتایج حاصل از این تحقیق فرایند الکتروفنتون میتواند به عنوان روشی نسبتاً مناسب در حذف پنی-سیلین G از محیطهای آبی مطرح گردد.
مینا مرتضوی؛ طاهر شهریاری؛ فرزانه فنائی؛ بهنام باریک بین
چکیده
زمینه و هدف: تضمین پایداری کمی و کیفی آب آشامیدنی در سیستم های آبرسانی یکی از ارکان اساسی برنامه های مدیریت کیفیت آب می باشد. برنامه ایمنی آب رویکردی نظام مند بوده که با تاکید بر پیشگیری از آلودگی آب از حوزه آبریز تا نقطه مصرف، تضمین کننده تأمین مداوم آب سالم برای مصرف کنندگان می باشد. موادو روش ها: در این مطالعه از نرم افزار WSP-QA TOO به ...
بیشتر
زمینه و هدف: تضمین پایداری کمی و کیفی آب آشامیدنی در سیستم های آبرسانی یکی از ارکان اساسی برنامه های مدیریت کیفیت آب می باشد. برنامه ایمنی آب رویکردی نظام مند بوده که با تاکید بر پیشگیری از آلودگی آب از حوزه آبریز تا نقطه مصرف، تضمین کننده تأمین مداوم آب سالم برای مصرف کنندگان می باشد. موادو روش ها: در این مطالعه از نرم افزار WSP-QA TOO به عنوان یک راهنما به منظور ارزیابی وضعیت ایمنی و شناسایی نقاط آسیب پذیر سیستم آبرسانی شهر تربت جام استفاده گردید. به این منظور اطلاعات ضروری هم راستا با رویکرد WSP، با استفاده از مستندات موجود در شرکت آب و فاضلاب و سازمان های مربوطه و مصاحبه با کارشناسان این سازمان ها تکمیل و آنالیز آنها توسط نرم افزار در محیط اکسل صورت گرفت. یافته ها: نتایج حاصل از این مطالعه نشان داد که با کسب 159 امتیاز از مجموع امتیازات بررسی شده، تنها 14/36% مطابقت بین رویکرد موجود در سیستم آبرسانی شهر تربت جام با رویکرد ارائه شده توسط سازمان جهانی بهداشت وجود دارد. که در این میان، مرحله دستورالعمل های مدیریتی با 67/66 %، بیشترین و تشکیل گروه WSP با 10 % کمترین میزان اجرای هماهنگ با برنامه را به خود اختصاص داده است. نتیجه گیری: به دلیل کارایی ناکافی رویکرد مرسوم کنترل کیفیت آب که به جای پیشگیری از ایجاد آلودگی تنها به تشخیص آن می پردازد، پتانسیل ایجاد آلودگی های مختلف در سامانه آبرسانی به خصوص از طریق نقاط آسیب پذیر سیستم وجود دارد. بنابراین برنامه ریزی به منظور اجراء و توسعه برنامه ایمنی آب به عنوان یک روش اساسی برای رسیدن به هدف سلامت آب می باشد.