منصور احمدی پیرلو؛ ترحم مصری گندشمین
چکیده
چکیدهزمینه و هدف: با افزایش مصرف انرژی، بحران انرژی در جهان پدید آمده است. سوختهای فسیلی، منابعی محدود و رو به پایان است. بیوگاز سوختی است که امروزه بسیار مورد توجه محققان قرار دارد. جهت افزایش تولید بیوگاز، روشهای پیشتصفیه مختلفی مورد استفاده قرار گرفته است. بنابراین مطالعه حاضر با هدف بررسی تأثیر نسبت‌های اختلاط پسماند ...
بیشتر
چکیدهزمینه و هدف: با افزایش مصرف انرژی، بحران انرژی در جهان پدید آمده است. سوختهای فسیلی، منابعی محدود و رو به پایان است. بیوگاز سوختی است که امروزه بسیار مورد توجه محققان قرار دارد. جهت افزایش تولید بیوگاز، روشهای پیشتصفیه مختلفی مورد استفاده قرار گرفته است. بنابراین مطالعه حاضر با هدف بررسی تأثیر نسبت‌های اختلاط پسماند شهری و لجن فاضلاب و بررسی تأثیر غلظتهای مختلف پیشتصفیه قلیایی بر تخریبپذیری پسماند و تولید بیومتان انجام شد.مواد و روشها: این مطالعه در مقیاس آزمایشگاهی در هاضمهایی به حجم 1 لیتر و در دمای 37 درجه سانتیگراد با غلظتهای مختلف سود در قالب طرح کاملاً تصادفی انجام شد. حجم بیوگاز و pH به‌صورت روزانه اندازهگیری شد. جامدات کل، جامدات فرار، درصد کربن و نیتروژن مواد اولیه بر اساس استاندارد APHA (موسسه انتشارات سلامت امریکا) اندازهگیری شدند.یافته‌ها: اولین گام در نتایج تعیین نسبت اختلاط بهینه پسماند و لجن فاضلاب بود که بیشترین عملکرد بیومتان در نسبت 60:40 به میزان 87/254 میلیلیتر به ازای هر گرم ماده فرار تولید شد. در گام دوم آزمایش، اثر غلظتهای 2، 6 و 10 درصد سود در میزان گاز تولیدی ارزیابی شد که غلظت 6% سود، به‌طور قابلتوجهی تجزیه پسماند آلی را بهبود بخشید. بیومتان تولیدی، حذف ماده فرار و جامد هاضم در مقایسه با نمونه شاهد، به‌ترتیب 30%، 94/27% و 25/27% افزایش نشان داد.نتیجهگیری: نسبت اختلاط پسماند و لجن فاضلاب 60:40 و پیشتصفیه با سود 6%، باعث بهبود تجزیه پسماند آلی شده و در نتیجه تولید بیومتان افزایش مییابد.نوع مقاله: پژوهشیکلیدواژهها: بیوگاز، پسماند شهری، پیشتصفیه قلیایی، لجن فاضلاب، هضم بی‌هوازی