احمد خوش بین؛ علیرضا پورخباز
چکیده
زمینه و هدف: یکی از نگرانی‌های عمده جهانی در مورد محیط‌زیست آلودگی اکوسیستم‌های آبی توسط فلزات سنگین است. این عناصر محیط‌های آبی را آلوده نموده و از طریق تجمع زیستی در بافت‌های موجودات زنده سطوح بالاتر زنجیره غذایی که توسط انسان مصرف می‌شوند تجمع یافته و غلیظ می‌شوند. در این مطالعه به بررسی غلظت سه فلز سنگین سرب، نیکل و کادمیوم ...
بیشتر
زمینه و هدف: یکی از نگرانی‌های عمده جهانی در مورد محیط‌زیست آلودگی اکوسیستم‌های آبی توسط فلزات سنگین است. این عناصر محیط‌های آبی را آلوده نموده و از طریق تجمع زیستی در بافت‌های موجودات زنده سطوح بالاتر زنجیره غذایی که توسط انسان مصرف می‌شوند تجمع یافته و غلیظ می‌شوند. در این مطالعه به بررسی غلظت سه فلز سنگین سرب، نیکل و کادمیوم در بافت عضله دو گونه ماهی شوریده و کوتر در بنادر صیادی کنارک و پزم پرداخته شد. روش کار: تعداد 36 نمونه ماهی از بنادر کنارک و پزم جمع‌آوری گردید. پس از آماده‌سازی نمونه‌ها به روش هضم اسیدی، غلظت عناصر سنگین سرب، نیکل و کادمیوم به‌وسیله دستگاه جذب اتمى Contr-AA- 700 اندازه‌گیری شد. داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار SPSS (نسخه 20) و آزمون‌های ANCOVA و آزمون همبستگی پیرسون در سطح معنی‌داری 05/0 درصد تجزیه‌وتحلیل شدند. یافته‌ها: بر اساس نتایج مطالعه، بین مقادیر فلزات سرب، نیکل و کادمیوم در بافت عضله شوریده و کوتر اختلاف معنی‌داری وجود نداشت (P>0/05). میانگین غلظت فلزات سنگین موردمطالعه در عضله ماهیان صیدشده از بندر کنارک بیشتر از نمونه‌های خلیج پزم بود. همچنین میزان غلظت فلزات سنگین سرب، نیکل و کادمیوم در ماهی کوتر کمتر از نمونه‌های شوریده به دست آمد. نتیجه‌گیری: نتایج مطالعه حاضر نشان داد میزان سرب و کادمیوم در بافت عضله ماهیان موردمطالعه پایین‌تر از استانداردهای سازمان غذا و داروى آمریکا، وزارت شیلات و کشاورزى انگلستان، سازمان جهانى غذا و کشاورزى و آژانس حفاظت محیط‌زیست آمریکا بود. غلظت فلز نیکل در عضله ماهیان موردمطالعه در مقایسه با حد مجاز سازمان بهداشت جهانی بیشتر به دست آمد.