سحر آذرمی؛ علیرضا زهرایی رمضانی؛ مهدی محبعلی؛ امیر احمد اخوان؛ یاور راثی؛ محبوبه پارسائیان؛ علیرضا صبوری؛ ذبیح اله زارعی؛ امراله آذرم؛ رحیمه عبدلی؛ حمید عبدلی
چکیده
چکیده سابقه و هدف: این مطالعه از مهر1395 تا مهر1396جهت تعیین فون و پراکندگی اکتوپارازیتهای مخازن لیشمانیوز جلدی روستایی و در نهایت جهت پیشگیری وکنترل بیماریهای زئنوتیک احتمالی در منطقه هایپراندمیک سگزی استان اصفهان درآینده انجام گرفت. مواد و روشها: جوندگان بوسیله تلههای زندهگیر شرمن و در فصول مختلف صید و سپس در آزمایشگاه با ...
بیشتر
چکیده سابقه و هدف: این مطالعه از مهر1395 تا مهر1396جهت تعیین فون و پراکندگی اکتوپارازیتهای مخازن لیشمانیوز جلدی روستایی و در نهایت جهت پیشگیری وکنترل بیماریهای زئنوتیک احتمالی در منطقه هایپراندمیک سگزی استان اصفهان درآینده انجام گرفت. مواد و روشها: جوندگان بوسیله تلههای زندهگیر شرمن و در فصول مختلف صید و سپس در آزمایشگاه با استفاده از کلیدهای معتبر تشخیص صفات مورفولوژیک و نیز اندازه گیری و مقایسه صفات مورفومتریک با نمونه های استاندارد، شناسایی شدند. اکتوپارازیتها از روی جوندگان بیهوش شده با کلروفرم برداشته شد و در الکل 96% اتانول نگهداری و سپس با استفاده از کلیدهای معتبر شناسایی شدند. یافتهها: در مجموع 92 عددگونه Rhombomys opimus و1 عدد از گونه Nesokia indica صید شدند.50 عدد (88/53%) از 93 عدد جونده،آلوده به اکتوپارازیت بودند و527 عدد اکتوپارازیت از روی آنها جمع آوری شد. در مجموع 9 گونه اکتوپارازیت شناسایی گردید که شامل؛1 گونه از کنهها (19/0% Rhipicephalus sanguineus)،1 گونه از شپشها (19/0% Polyplax spp.)، 5 گونه از ککها؛ (71/75% Xenopsylla nuttalli، 73/8% Echidnophaga oschanini، 95/0% Nosopsyllus ziarus، 95/0% Coptopsylla mesghalii و 19/0% Nosopsyllus turkmenicus turkmenicus) و2 گونه از مایتها (78/7% Dermanyssus sanguineus و31/5% Hirstionyssus sp.) می باشند. نتیجهگیری: مطالعه حاضر نشان داد که R. opimus بهوفور در منطقه سگزی یافت میشود و کک X. nuttalli بیشترین فراوانی را داشت. به منظور پیشگیری از شیوع بیماریهای منتقله با جوندگان و ناقلین، بایستی کنترل جمعیت جوندگان، همزمان با کنترل اکتوپارازیتها انجام گیرد.