سمیرا رهنما؛ حسین خزیمه نژاد؛ عباس خاشعی سیوکی
چکیده
زمینه و هدف: با توجه به نیاز روزافزون جوامع بشری به منابع آب زیرزمینی، حفاظت و جلوگیری از آلودگی این منابع امری ضروری تلقی میگردد. مطالعه حاضر با هدف ارزیابی آسیبپذیری آبخوان آب زیرزمینی آبخوان دشت آستانه- کوچصفهان استان گیلان، با استفاده از روش دراستیک و مدلهای ناپارامتریک انجام شد. مواد و روشها:در این پژوهش، پارامترها به صورت ...
بیشتر
زمینه و هدف: با توجه به نیاز روزافزون جوامع بشری به منابع آب زیرزمینی، حفاظت و جلوگیری از آلودگی این منابع امری ضروری تلقی میگردد. مطالعه حاضر با هدف ارزیابی آسیبپذیری آبخوان آب زیرزمینی آبخوان دشت آستانه- کوچصفهان استان گیلان، با استفاده از روش دراستیک و مدلهای ناپارامتریک انجام شد. مواد و روشها:در این پژوهش، پارامترها به صورت 7 لایه در محیط نرمافزار سیستم اطلاعات جغرافیایی (GIS) برای دشت تهیه و پس از وزندهی و ترکیب رتبههای استاندارد، نقشه آسیبپذیری آبهای زیرزمینی دشت با استفاده از روش دراستیک تعیین گردید. برای صحتسنجی مدل، از دادههای نیترات در منطقه استفاده شد. سپس با کمک مدلهای ناپارامتریک یادگیری بر پایه نمونه با پارامتر K و درخت تصمیم M5 مقدار نیترات تخمین زده شد. همچنین آزمون گاما برای یافتن بهترین ترکیب پارامترهای ورودی اجرا گردید. یافتهها: بر اساس نتایج این پژوهش، آسیبپذیری آبخوان دشت کوچصفهان در 56/18% دارای آسیبپذیری اندک، 29/51% دارای آسیبپذیری اندک تا متوسط، 46/28% دارای آسیبپذیری متوسط تا زیاد و 67/1% دارای آسیبپذیری زیاد میباشد. همچنین هر دو مدل ناپارامتریک بهکار گرفته شده تخمین مناسبی از مقدار نیترات میدهند، اما مدل M5 بهترین نتایج را دربرداشت (98/0=R2). نتیجهگیری:مدلهای ناپارامتریک، روشی کارا در تخمین آسیبپذیری آبخوان محسوب میشوند و نتایج دقیقی از برآورد پتانسیل آلودگی در منطقه میدهند. این نکته برتری مدل M5 نسبت به سایر روشهای مورد بررسی در آسیبپذیری آبخوان را نشان میدهد. نوع مقاله: پژوهشی
مجتبی حسن پور؛ حسین خزیمه نژاد
چکیده
چکیده زمینه و هدف: ﺑﯿﺶ از 85 درﺻﺪ ﻓﺎﺿﻼب ﺷﻬﺮی و ﺑﺨﺶ اﻋﻈﻢ فاضلابهای ﺻﻨﻌﺘﯽ را آب ﺗﺸﮑﯿﻞ داده، از این رو ﻓﺎﺿﻼب تصفیهشده میتواند در ﻫﺮ ﺑﺨﺶ از فعالیتها ﮐﻪ ﻧﯿﺎزﻣﻨﺪ آب ﺑﺎﺷﺪ، ﺑﻪﮐﺎر ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺷﻮد. مطالعه حاضر با هدف ارائه راهکار عملی جهت تجدید سفرههای آب زیرزمینی از لحاظ کمی و کیفی در ﻣﻨﺎﻃﻘﯽ ﮐﻪ ﺷﺮاﯾﻂ ...
بیشتر
چکیده زمینه و هدف: ﺑﯿﺶ از 85 درﺻﺪ ﻓﺎﺿﻼب ﺷﻬﺮی و ﺑﺨﺶ اﻋﻈﻢ فاضلابهای ﺻﻨﻌﺘﯽ را آب ﺗﺸﮑﯿﻞ داده، از این رو ﻓﺎﺿﻼب تصفیهشده میتواند در ﻫﺮ ﺑﺨﺶ از فعالیتها ﮐﻪ ﻧﯿﺎزﻣﻨﺪ آب ﺑﺎﺷﺪ، ﺑﻪﮐﺎر ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺷﻮد. مطالعه حاضر با هدف ارائه راهکار عملی جهت تجدید سفرههای آب زیرزمینی از لحاظ کمی و کیفی در ﻣﻨﺎﻃﻘﯽ ﮐﻪ ﺷﺮاﯾﻂ ﺧﺎک و سفرههای آب زﯾﺮزﻣﯿﻨﯽ ﺑﺮای ﺗﻐﺬﯾﻪ ﻣﺼﻨﻮﻋﯽ ﻣﻨﺎﺳﺐ ﺑﺎﺷﺪ، ﺑﺎ وارد کردن ﻓﺎﺿﻼب تصفیهشده به سفرههای آب زیرزمینی که کیفیت کمتری نسبت به پساب تصفیه شده دارند، انجام گرفت. مواد و روشها: در این مطالعه به منظور تغذیه مصنوعی، معیارهای کیفیت شیمیایی، هدایت هیدرولیکی، ضخامت لایه غیراشباع خاک، توپوگرافی و کاربری اراضی در سیستم اطلاعات جغرافیایی مورد بررسی قرار گرفت و مناطق عمومی مستعد تغذیه مصنوعی با هدف تغذیهای (افزایش کمی) در اراضی آبخوان دشت بیرجند مشخص گردید. همچنین معیارها با هدف افزایش بهبود کیفیت شیمیایی (افزایش کمی و کیفی) نیز با استفاده از روش ای ان پی و نرمافزار سوپر دسیژن وزندهی گردید؛ بهطوریکه کیفیت شیمیایی موجود آبخوان در اولویت تغذیه مصنوعی قرار گرفت. یافتهها: بر اساس هدف تغذیه ای، 6/63 کیلومترمربع از اراضی در دستهبندی خیلی خوب و 50/56 کیلومترمربع در دستهبندی خوب منطقه قرار گرفتند. همچنین بر اساس هدف بهبود کیفیت شیمیایی، 1/13 کیلومترمربع از اراضی در دسته بندی خیلی خوب و 55/61 کیلومترمربع در دستهبندی خوب قرار گرفتند. در این هدف، پساب تصفیه شده در مناطقی از آبخوان که کیفیت نامناسبی دارد، تزریق میشود تا سبب بهبود کیفیت آن گردد. نتیجهگیری: در این پژوهش با استفاده از مکانیابی مناطق مستعد تغذیه مصنوعی، راهکاری ارائه شد که ضمن تغذیه مناطقی از آبخوان که کیفیت نامناسبی دارد، کیفیت آن را نیز افزایش میدهد. این امر سبب میگردد آب آبخوان برای مصارف کشاورزی، مناسب و کارا گردد. این راهکار منابع با کیفیت بالاتر را برای مصارف شرب و بهداشتی حفظ نماید.