چکیده زمینه و هدف: مشکلات محیط زیستی ناشی از ورود آنتیبیوتیکها به منابع آبی، به علت سمی بودن و اثرات پایدار آنها، تهدیدی جدی به شمار میرود. مطالعه حاضر با هدف بررسی کارایی کربن فعال گرانولی به عنوان جاذب در حذف سفالکسین از محلولهای آبی صورت گرفت. مواد و روشها: آزمایشات در مقیاس آزمایشگاهی و به صورت ناپیوسته انجام گرفت. تأثیر متغیرهای مؤثر در فرآیند حذف سفالکسین، از جمله pH، مقدار جاذب، غلظت اولیه سفالکسین و زمان تماس بررسی شد. برای ارزیابی دادههای جذب، ایزوترمهای لانگمویر، فروندلیچ و تمکین، همچنین سینتیک جذب با مدلهای شبه مرتبه اول و شبه مرتبه دوم، مطالعه شدند. یافتهها: نتایج نشان داد افزایش pH محلول اولیه از 2 به 14، کارایی جذب سفالکسین را کاهش میدهد؛ بهطوریکه در غلظت اولیه 20 میلیگرم بر لیتر و 2/0 گرم از جاذب، بعد از 3 ساعت، کارایی جذب برای pHهای 2، 5/3 و 14 به ترتیب 92/812%، 90/525% و 41/394% بهدست آمد. جذب سفالکسین با مدل ایزوترم لانگمویر و سینتیک شبه مرتبه دوم مطابقت داشت. نتیجهگیری: کربن فعال گرانولی علاوه بر داشتن ویژگیهایی چون جداسازی سریع و آسان، پتانسیل بالایی برای جذب و جداسازی سفالکسین و چنین آلایندههایی از محیطهای آبی دارد. نوع مقاله: مقاله پژوهشی کلید واژهها: جذب سطحی، سفالکسین، کربن فعال گرانولی، محلولهای آبی، مطالعه سینتیکی