بهاره نوروزی؛ نرجس اطمینان زاده؛ آناهیتا سبحانی
چکیده
زمینه و هدف: آنتیبیوتیکهای باقیمانده از فاضلابهای شهری و صنعتی، به طور مداوم در محیطهای آب شیرین حاوی ریزجلبکها آزاد میشوند و آنها را به مخزنی تبدیل میکنند که به افزایش مقاومت آنتیبیوتیکی منجر میشود؛ بنابراین، درک اثرات باقی مانده آنتیبیوتیکها بر ریزجلبکها به دلیل نقش حیاتی آنها بهعنوان تولیدکنندگان اولیه ...
بیشتر
زمینه و هدف: آنتیبیوتیکهای باقیمانده از فاضلابهای شهری و صنعتی، به طور مداوم در محیطهای آب شیرین حاوی ریزجلبکها آزاد میشوند و آنها را به مخزنی تبدیل میکنند که به افزایش مقاومت آنتیبیوتیکی منجر میشود؛ بنابراین، درک اثرات باقی مانده آنتیبیوتیکها بر ریزجلبکها به دلیل نقش حیاتی آنها بهعنوان تولیدکنندگان اولیه در اکوسیستم، ضروری است.مواد و روشها: در این مقاله مروری، بیش از 200 نشریه معتبر با جزییات مورد بررسی قرار گرفته است. به این منظور جستجو از پایگاههای اطلاعاتی مانند Science Direct، Scopus، Web of Sciences و فهرست مجلات با دسترسی آزاد انجام شد و از کلیدواژههایی مانند «ریزجلبکها»، «تجزیه و حذف زیستی»، «جذب و تجمع زیستی»، «مکانیسم اثر طیف وسیعی از آنتیبیوتیکها»، «اثرات همافزایی و مقابلهای»، «اکتساب و انتقال ژنهای مقاومت آنتیبیوتیکی» و «جهشهای حاصل از آنتیبیوتیکها» استفاده گردید.یافتهها: مقاومت ایجاد شده در مقابل آنتیبیوتیکها در ریزجلبکها با افزایش نرخ فتوسنتز، فعالیت آنتیاکسیدانی و تولید سم همراه است، در حالی که استرس اکسیداتیو و رشد کاهش مییابد. بنابراین حضور بیشتر تودههای سیانوتوکسینها بهویژه نزدیک خروجیهای تصفیهخانههای فاضلاب، میتواند نقش مهمی برای حذف ژنهای مقاوم به آنتیبیوتیک داشته باشد.نتیجهگیری: ارتباط مستقیمی بین میزان آنتیبیوتیکها و افزایش تولید سموم ریزجلبکها وجود دارد که این نشان میدهد ریزجلبکها با گذشت زمان به آنتیبیوتیکها مقاوم میشوند و به این ترتیب میتوانند نقش حیاتی در حذف ROS اضافی ناشی از قرار گرفتن در معرض آنتیبیوتیک ایفا کنند.