عزیزه شجراوی؛ عاطفه چمنی؛ سهیل سهیل سبحان اردکانی
چکیده
زمینه و هدف: آلودگی هوایِ ناشی از ذراتمعلق، بهویژه در مادران باردار میتوانند بر سلامت مادر و جنین اثرات مخربی داشته باشند. از اینرو، هدف این مطالعه بررسی تأثیر ذراتمعلق بر سطح هورمون تحریککنندهی تیروئید در مادران باردار شهر اهواز انجام شد.مواد و روش ها: دادههای مربوط به مقادیر ذراتمعلق از محصول عمق نوری آئروسل سنجنده ...
بیشتر
زمینه و هدف: آلودگی هوایِ ناشی از ذراتمعلق، بهویژه در مادران باردار میتوانند بر سلامت مادر و جنین اثرات مخربی داشته باشند. از اینرو، هدف این مطالعه بررسی تأثیر ذراتمعلق بر سطح هورمون تحریککنندهی تیروئید در مادران باردار شهر اهواز انجام شد.مواد و روش ها: دادههای مربوط به مقادیر ذراتمعلق از محصول عمق نوری آئروسل سنجنده مودیس و بهصورت میانگین پنج ساله اول فروردین 1398 تا اسفند 1402 استخراج شد. سطح هورمون تحریککننده تیروئید نیز در 78 مادر غربالشده در سه ماهه سوم بارداری با استفاده از آزمایشهای بیوشیمیایی اندازهگیری و درنهایت رابطه آنها با دادههای ذراتمعلق محل سکونت هر مادر با استفاده از رگرسیون وزنی جغرافیایی مورد پردازش قرار گرفت.یافتهها: متوسط سطح هورمون تحریک کنندهی تیروئید در افراد مورد مطالعه برابر با 57/6 میلی واحد بر لیتر و در محدوده 30/0 تا حداکثر 3/39 میلی واحد بر لیتر قرار داشت که از محدوده های طبیعی در مادران باردار، بیشتر است. مقادیر عمق نوری آئروسل طی دورهی پنج ساله در محدوده ی 28/0 تا 39/0 و در محل سکونت مادران باردار بیشتر از 30/0 بهدست آمد که آلودگی بالای هوا به ذراتمعلق را نشان داد. نتایج مدل رگرسیون نیز نشان داد که حدود 61 درصد از تغییرات سطوح هورمون تحریک کنندهی تیروئید تحت تأثیر میانگین پنجساله ذراتمعلق اتمسفر بوده است. نتیجهگیری: غلظت بالای ذراتمعلق در برخی نقاط شهر اهواز میتواند تأثیرات منفی بر سلامت مادران باردار داشته باشد. از اینرو، نظارت مداوم بر کیفیت هوا و ارائه مراقبتهای ویژه در دوران بارداری در این شهر توصیه میشود.
آرزو خلیجیان؛ سهیل سبحان اردکانی؛ مهرداد چراغی
چکیده
زمینه و هدف:رشد روزافزون جمعیت و نیاز به افزایش تولید محصولات کشاورزی، باعث توسعه کاربرد آفت کشها شده است. از اینرو سلامتی بشر بهدلیل وجود باقیمانده این ترکیبات در محیط از جمله منابع آب سطحی و زیرزمینی با مخاطره جدی مواجه شده است. لذا مطالعه حاضر با هدف تعیین غلظت باقیمانده آفتکش دیازینون در منابع آب زیرزمینی دشت بهار همدان ...
بیشتر
زمینه و هدف:رشد روزافزون جمعیت و نیاز به افزایش تولید محصولات کشاورزی، باعث توسعه کاربرد آفت کشها شده است. از اینرو سلامتی بشر بهدلیل وجود باقیمانده این ترکیبات در محیط از جمله منابع آب سطحی و زیرزمینی با مخاطره جدی مواجه شده است. لذا مطالعه حاضر با هدف تعیین غلظت باقیمانده آفتکش دیازینون در منابع آب زیرزمینی دشت بهار همدان در سال 1393 انجام گرفت. مواد و روشها:پس از بازدید میدانی و انتخاب 20 ایستگاه در سطح دشت بهار، نمونهبرداری از آب زیرزمینی در فصل تابستان انجام گرفت. نمونهها با استفاده از روش استخراج فاز مایع آماده و غلظت باقیمانده سم بهوسیله دستگاه اسپکتروفتومتر در 3 تکرار خوانده شد. تجزیه و تحلیل دادهها با استفاده از نرمافزار آماری SPSS (نسخه 20) و آزمونهای Kolmogrov-Smirnov، one-way ANOVA، One Sample T Test و Pearson's Correlation Coefficient انجام شد. یافته ها: میانگین غلظت سم دیازینون در نمونه های آب زیرزمینی دشت بهار برابر با 0/06±0/23 میلیگرم در لیتر بود. نتایج مقایسه میانگین غلظت باقیمانده سم دیازینون در نمونه ها با رهنمود WHO نیز بیانگر آن بود که میانگین غلظت باقیمانده سم در منابع آب زیرزمینی از حد مجاز بیشتر است. نتیجه گیری: میانگین غلظت باقیمانده سم دیازینون در نمونه های آب زیرزمینی دشت همدان- بهار در فصل تابستان سال 1393 از رهنمود WHO (0/10 میلیگرم در لیتر) بیشتر است. بنابراین استحصال از منابع آب زیرزمینی این دشت به منظور شرب و یا سایر کاربری ها از نظر میانگین غلظت باقیمانده دیازینون مخاطره آمیز است.