وحید جباری؛ علیرضا صفاری؛ علیرضا رعنایی
چکیده
زمینه و هدف: در سال 1393 به طور میانگین روزانه 300 تن مواد زائد شهری در شهر قزوین تولید شده است که سرانه آن 680 گرم به ازای هر نفر در روز است با توجه به تولید میزان زیاد پسماند در این شهر جهت مدیریت اصولی آنها نیاز است روش های تلفیقی شامل کمپوست سازی ،دفن و تبدیل زباله به انرژی به کار گرفته شود . متداولترین روش تبدیل پسماند به انرژی در نیروگاهای ...
بیشتر
زمینه و هدف: در سال 1393 به طور میانگین روزانه 300 تن مواد زائد شهری در شهر قزوین تولید شده است که سرانه آن 680 گرم به ازای هر نفر در روز است با توجه به تولید میزان زیاد پسماند در این شهر جهت مدیریت اصولی آنها نیاز است روش های تلفیقی شامل کمپوست سازی ،دفن و تبدیل زباله به انرژی به کار گرفته شود . متداولترین روش تبدیل پسماند به انرژی در نیروگاهای زباله سوز انجام می شود .بر اساس گزارش بانک جهانی در خصوص ساخت نیروگاه زباله سوز، جهت سوختن پایدار زباله بدون نیاز به سوخت اضافی ، حداقل ارزش حرارتی پایین زباله می بایست Mj/kg7 باشد و هیچ زمانی کمتر از Mj/kg6 نباشد همچنین نوسانات هفتگی آن کمتر از 20 % باشد. روش کار: جهت انجام این مطالعه ابتدا از پسماند مخلوط شهر قزوین نمونه برداری انجام شد ، نمونه ها (در تمام طول سال ، هفته ای سه روز شنبه ،دوشنبه و پنج شنبه و هر بار 5 نمونه) تهیه شدند همه نمونه ها جهت مشخص کردن ویژگیهای کمی و کیفی زباله مخلوط از ایستگاه انتقال زباله شهر قزوین تهیه شد . جهت تعین ویژگیهای پسماند خروجی از تاسیسات پردازش نیز 260 نمونه از انتهای خط پردازش تهیه گردید و آنالیز رطوبت ، مواد قابل احتراق و خاکستر و همچنین محتوای ارزش حرارتی بر اساس روشهای استاندارد انجام شد . یافته‌ها: نتایج این مطالعه نشان داد میزان ارزش حرارتی پایین پسماند مخلوط شهر قزوین معادل Mj/ Kg 133/6 می باشد، همچنین میزان رطوبت معادل 3/50% و درصد خاکستر و مواد قابل احتراق به ترتیب 1/30 و 9/27 محاسبه شد. ارزش حرارتی پسماند خروجی از تاسیسات پردازش نیز معادل Mj/ Kg8/11 برآورد گردید ، میزان خاکستر ، مواد قابل احتراق و رطوبت نیز به ترتیب 46/25 ،49/42 و 89/20 درصد اندازه گیری شد . نتایج حاصل سپس با مثلث ارزیابی سوزاندن زباله تانر مقایسه گردید. نتیجه‌گیری: پسماند خروجی از تاسیسات پردازش با الگوی تانر مطابقت بیشتری دارد . با توجه به بالا بودن ارزش حرارتی پسماند خروجی از تاسیسات پردازش و پایین بودن میزان رطوبت آن پیشنهاد می گردد جهت مدیریت پسماند شهر قزوین زباله سوز از نوع ریجک سوز استفاده گردد.
علیرضا رعنایی؛ مهدی مختاری؛ حسین علیدادی؛ محمد حسن احرام پوش
چکیده
زمینه و هدف: توسعه صنعت پرورش قارچ خوراکی در ایران مورد توجه قرار گرفته و میزان تولید آن به 90 هزار تن در سال رسیده است. با تولید هر کیلوگرم قارچ خوراکی دکمه ای، حدود 5 کیلوگرم پسماند بر جای می ماند که با استفاده از تکنولوژی ورمی کمپوست می توان ضمن تصفیه این پسماندها، آن را به کود آلی با ارزشی تبدیل کرد و میزان استفاده کودهای شیمیایی را ...
بیشتر
زمینه و هدف: توسعه صنعت پرورش قارچ خوراکی در ایران مورد توجه قرار گرفته و میزان تولید آن به 90 هزار تن در سال رسیده است. با تولید هر کیلوگرم قارچ خوراکی دکمه ای، حدود 5 کیلوگرم پسماند بر جای می ماند که با استفاده از تکنولوژی ورمی کمپوست می توان ضمن تصفیه این پسماندها، آن را به کود آلی با ارزشی تبدیل کرد و میزان استفاده کودهای شیمیایی را کاهش داد و در جهت توسعه پایدار گام برداشت. مطالعه حاضر با هدف تبدیل پسماندهای فرآیند تولید قارچ دکمه ای به کود ورمی و بررسی خصوصیات شیمیایی و کیفیت این کود انجام شد. مواد و روش ها: مطالعه حاضر در سال92 در واحد ورمی کمپوست کارخانه کمپوست شهر مشهد انجام گرفت. در این تحقیق ضمن انجام فرآیند ورمی کمپوست بر روی پسماندهای کمپوست قارچ مصرف شده یا SMC در شرایط بهینه با تیمارهای چیپس چوب، ضایعات قارچ، برگ و تفاله هویج، شاخص های کمی و کیفی و تغییرات آن طی فرآیند شش هفته ای مورد بررسی قرار گرفت و نتایج به دست آمده با استاندارد ملی ورمی کمپوست مقایسه و درجه کیفیت محصول نهایی تعیین شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS نسخه 16 و آزمون های همبستگی پیرسون و آزمون رگرسیون لینیر در سطح معنی داری 05/0 انجام شد. یافته ها: در این مطالعه کل کربن آلی (TOC)، پتاسیم و نیتروژن کل در تمام تیمارها با گذشت زمان افزایش یافت اما میزان pH و EC طی فرآیند ورمی کمپوست کاهش یافت. همچنین افزایش معنی داری در نسبت C/N در تمام تیمارها در انتهای فرآیند شش هفته ای مشاهده شد و تمامی کودهای نهایی در ردیف کودهای درجه یک قرار گرفتند. نتیجه گیری: ورمی کمپوست منجر به بهبود شاخص های کود آلی در بسترهای تحت فرآیند ورمی کمپوست شده و یکی از روش های مناسب مدیریت برای پسماندهای کارگاه های تولید قارچ دکمه ای می باشد که راهی در جهت نیل به کشاورزی پایدار محسوب می شود.