حسین کمانی؛ آیت حسین پناهی؛ سمیه طالبی؛ محمد هاونگی
چکیده
زمینه و هدف: فنل، یکی از رایج‌ترین آلاینده‌های آلی در محیط‌های آبی است. حضور فنل در محیط باعث مشکلات بهداشتی چون سرطان‌زایی، ضربان نامنظم قلب و ... در انسان و سایر موجودات می‌شوند، در نتیجه باید نسبت به حذف آن اقداماتی انجام شود. فرآیند جذب توسط نانوذرات، یکی از روش‌های مؤثر در حذف آلاینده‌هاست. مطالعه حاضر با هدف بررسی کارایی نانوذرات ...
بیشتر
زمینه و هدف: فنل، یکی از رایج‌ترین آلاینده‌های آلی در محیط‌های آبی است. حضور فنل در محیط باعث مشکلات بهداشتی چون سرطان‌زایی، ضربان نامنظم قلب و ... در انسان و سایر موجودات می‌شوند، در نتیجه باید نسبت به حذف آن اقداماتی انجام شود. فرآیند جذب توسط نانوذرات، یکی از روش‌های مؤثر در حذف آلاینده‌هاست. مطالعه حاضر با هدف بررسی کارایی نانوذرات اکسید منیزیم در حذف فنل از محلول‌های آبی انجام شد. مواد و روش‌ها: در این پژوهش از نانوذرات اکسید منیزیم با اندازه nm 43 استفاده شد. پس از تهیه محلول استوک فنل، اثر پارامترهای (pH (3، 5، 7، 9، 11، زمان تماس (120 ،min (10، 30، 60، 90 و ، دوز جاذب (100،mg/L (20، 40، 60، 80 و و غلظت اولیه (100،mg/L (25، 50، 75 و فنل مورد بررسی قرار گرفت. یافته‌ها: نتایج نشان داد که با افزایش pH، زمان تماس و دوز جاذب تا یک محدوده خاص و کاهش غلظت اولیه، راندمان حذف افزایش یافت؛ به‌طوری‌که در pH حدود 11، غلظت اولیه mg/L 50، دوز جاذب mg/L 80 و زمان تماس min60 راندمانی برابر 81 درصد داشت. داده‌های جذب فنل بر نانوذرات اکسید منیزیم از ایزوترم Langmuir و سینتیک pseudo- second order پیروی می‌کنند. نتیجه‌گیری: نانوذرات اکسید منیزیم قابلیت تقریباً بالایی در حذف فنل دارد و می‌توان از آن به‌عنوان جاذب در حذف فنل از محیط‌های آبی حاوی فنل استفاده کرد.